1. Socrates Drank The Conium – Starvation (1967)
Οι Socrates (σύντομη έκδοση του πλήρους ονόματος στα αγγλικά: Socrates Drank the Conium - Ο Σωκράτης Ήπιε το Κώνειο) είναι από τα πρώτα αλλα και μεγαλύτερα συγκροτήματα ελληνικού ροκ με αγγλικό στίχο και συγκροτήθηκε το 1969. ιδρυτικά μέλη ο κιθαρίστας Γιάννης Σπάθας και ςο μπασίστας και τραγουδιστή Αντώνης Τουρκογιώργης. Η δισκογραφία τους αποτελείται από επτά δίσκους έχοντας γράψει διαχρονικά τραγούδια όπως το "Starvation" και το "Mountains". Ο ήχος τους είναι πολύ προσωπικός με κάποιες επιρροές από Τζίμι Χέντριξ, Φρανκ Ζάπα κ.α.
2. MGC – Foxy Lady (1967)
“Modern Greek Combo” (πλήρης ονομασία του συγκροτήματος) ήταν το όνομα το οποίο πρότεινε ο ίδιος ο… Ντίνος Ηλιόπουλος(!) όταν τους άκουσε να παίζουν σε κλαμπ στην Πλάκα προς τα μέσα της δεκαετίας του ’60. Ανάμεσα στα μέλη του σχήματος συγκαταλέγονταν ο Δημήτρης Πολύτιμος και βέβαια ο πατριάρχης του ελληνικού ροκ Δημήτρης Πουλικάκος, ο οποίος υπήρξε μπασίστας τους για το διάστημα 1967-1969.
Διασκευές και τα δύο τραγούδια του single, με το shake “I Don’t Want To Discuss It” στο flip-side και το ορόσημο στην ιστορία του ροκ “Foxy Lady” (του Jimi Hendrix, από το άλμπουμ “Are you Experienced?”).
3. Aphrodite's Child - The Four Horsemen (1967) (666 (1972))
Την ίδια χρονιά, ιδρύονται και Οι Aphrodite's Child ήταν ελληνικό συγκρότημα progressive rock που ιδρύθηκε το 1967 από τους Βαγγέλη Παπαθανασίου (πλήκτρα), Ντέμη Ρούσσο (μπάσο κιθάρα και φωνητικά), Λουκά Σιδερά (ντράμς και φωνητικά), και Αργύρη "Silver" Κουλούρη (κιθάρα). Η πρώτη τους κοινή ηχογράφηση ως AC ήταν στο άλμπουμ In concert and in Studio του Γιώργου Ρωμανού, όπου έπαιξαν τέσσερα κομμάτια και γίναν γνωστοί ως «Ο Βαγγέλης και το συγκρότημά του».
4. Δημήτρης Πουλικακος - Σκονη, Πετρες, Λασπη (1968) (Μεταφοραί Εκδρομαί "Ο Μήτσος" (1976))
Κάποιοι με ξέρουν ως «θείο Νώντα», άλλοι ως «Mr Mitsos» ή ως «Dr Polykarpov», ή, απλά,ως «Αυθαίρετο», αλλά και ως τύραννο!!!… αλλα είμαι ο κατα κόσμον Δημήτρης Πουλικάκος…...
Θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του ελληνικού ροκ. Ο δίσκος του "Μεταφοραί εκδρομαί ο Μήτσος είναι ένα σπάνιο διαμάντι του ροκ. Τα χρόνια που ακολούθησαν έδειξε ότι έπηρέασε σε μεγάλο βαθμό τις επόμενες γενιές, και σήμερα μπορούμε να μιλήσουμε για ένα έργο διαχρονικό.. Η συναυλία του στα τέλη της δεκαετίας του '70 στου Ζωγράφου αποτελεί σταθμό στην ελληνική rock μουσική ιστορία.
5. Ο Ντάμης ο σκληρός – Μπουρμπούλια (1969)
Μπουρμπούλια ήταν το όνομα ελληνικού μουσικού συγκροτήματος που έγινε γνωστό συνοδεύοντας το Διονύση Σαββόπουλο, όταν αυτός έκανε στροφή προς το ροκ. Στην πορεία τους ανεξαρτητοποιήθηκαν απ' τον Σαββόπουλο. Στις αρχές τού 1972, ενώθηκαν με τον Παύλο Σιδηρόπουλο και τον Παντελή Δεληγιαννίδη (πρώην Δάμων και Φιντίας), και ηχογράφησαν για τη «Λύρα» το 45ρι «Ο Ντάμης ο Σκληρός / Απογοήτευση».
« Ο Ντάμης ο ληστής», ένεκα φόβου λογοκρισίας, μετονομάζεται σε «Ο Ντάμης ο σκληρός» με ελαφρώς …παραποιημένους στίχους: ο «αναρχικός» γίνεται «ατίθασος» και η «Βουλή» γίνεται «βουή». Το κλαρίνο που ακούγεται στην ηχογράφηση, παίζει ο Αμερικανός κλαρινετίστας Mike Frogg
6. Νοστραδαμος - Δωσμου Το Χερι Σου (1970) (1972)
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 δημιουργήθηκε ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά ρόκ συγκροτήματα που πέρασαν και αγαπήθηκαν από την νεολαία. τα πρώτα τους βήματα, δεν είχαν καν όνομα. Εμφανίζονταν ως support group με τους ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ
Ήταν οι Νοστράδαμος. Το όνομα του συγκροτήματος ήταν επηρεασμένο από τον Νοστράδαμο, τον άνθρωπο που έβλεπε μπροστά και προ-έβλεπε τα γεγονότα. Το συγκρότημα αποτελείτο από τον Στέλιο Φωτιάδη (μπάσο, φωνή), τον Ιπποκράτη Εξαρχόπουλο, γνωστό ως Τσάρλι (κιθάρα, φωνή) και την Chris King (φωνή). Η Δέσποινα Γλέζου (φωνή, κιθάρα) προστέθηκε αργότερα στο συγκρότημα και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 1972 με την συμφωνία να παραμείνει στο group μόνο δύο μήνες, με σκοπό να λάβουν μέρος στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκηw όπου με το τραγούδι «Δώσ' μου το χέρι σου», κερδίζουν το βραβείο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου συνθέτη και εκτελεστή.
7. Δάμων & Φιντίας - Ο Γερο-Μαθιος (1971)
Παύλος Σιδηρόπουλος: φωνή, κρουστά
Παντελής Δεληγιαννίδης: κιθάρα, φυσαρμόνικα
Δάμων & Φιντίας προέρχονται από το LP «Ζωντανοί στο Κύτταρο (Η Ποπ στην Αθήνα)» του 1971 Το «Απογοήτευση», ρυθμική μπαλάντα σε country-rock ύφος, ήταν ενταγμένο στο κυρίως άλμπουμ -το οποίο ήταν συλλογή με τραγούδια ροκ σχημάτων της εποχής- ενώ το « Ο Γερο-Μαθιός» συνόδευε ως συλλεκτικό single (μικρός δίσκος 45 στροφών) τις πρώτες παρτίδες της έκδοσης του βινυλίου. Στην άλλη πλευρά του μικρού δίσκου, υπήρχε ο εξελληνισμός του 'The Road Ladies' του Frank Zappa από τον Τάσο Φαληρέα και το Δημήτρη Πουλικάκο, ως «Ο Ανεπρόκοπος» με το συγκρότημα Εξαδάκτυλος. Ο Πουλικάκος παίζει και κρουστά (μαράκες) στην εισαγωγή του κομματιού«Ο Γερο-Μαθιός».
8. Σπυριδουλα-Ναυλον Ντεφια Και Ψοφια Κεφια (1977)
Συγκρότημα που εμφανίστηκε σε μια νεκρή εποχή για το Ελληνικό ροκ. Απ' τις πρώτες συναυλίες τους και ειδικά απ' αυτή στο Σπόρτιγκ παραμονές Χριστουγέννων του 1977, τράβηξαν την προσοχή του κόσμου κι άρχισαν να γίνονται γνωστοί από στόμα σε στόμα. Πυρήνας του γκρουπ ήταν οι αδελφοί και κιθαρίστες Βασίλης και Νίκος Σπυρόπουλος. Κάπου στα μέσα του 1978 συνεργάστηκαν με τον Παύλο Σιδηρόπουλο και κυκλοφόρησαν τους πρώτους μήνες του 1979 το θρυλικό LP "Φλου". Το συγκρότημα μπήκε στη περιπέτεια των ανακατατάξεων και απ' τις τάξεις του πέρασαν αρκετοί μουσικοί, όπως ο Νίκος Ζιώγαλας (τραγούδι), ο Πάνος Κατσιμίχας (φυσαρμόνικα, τραγούδι), ο Bees (ντραμς)
το ναυλον ντεφια κυκλοφορισε το 1982 στον ομωνυμο πρωτο τους δισκο σαν σπυριδουλα (χωρις τον παυλο)
9. Νικόλας Άσιμος - Στο φαλημέντο του κόσμου (1978) (1992)
Μετά θάνατον. Περιέχει επιλογές από τις παράνομες κασέτες. Συμμετέχει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Τον Άσιμο ή τον αγαπάς ή τον μισείς. Εμείς έχουμε επιλέξει το πρώτο.
Δεν είναι δυνατόν να μην ανατριχιάζεις στον Μπαγάσα και να μην δακρύζεις στο Παπάκι έγραψε ως νανούρισμα για την μικρή του κόρη. Νικόλας Άσιμος. Ουχί Νίκος ουδέ Νικόλαος. Νικόλας και το "Άσιμος" με γιώτα..."
"Ελπίζω κάποτε ν' ακουστώ μέσα στο φαλημέντο του κόσμου..."
Το 1978 κυκλοφορούν τα μουσικά περιοδικά Ποπ και Ροκ, με διευθυντή το Γιάννη Πετρίδη.
10. Παύλος Σιδηρόπουλος & Απροσάρμοστοι – Welcome to the show (1979)
Οι Απροσάρμοστοι αποτέλεσαν το δεύτερο και τελευταίο συγκρότημα του Παύλου Σιδηρόπουλου μέχρι τον θάνατό του στις 6 Δεκεμβρίου του 06/12/1990 και δημιούργησε μαζί του 4 δίσκους σταθμούς στην υπόθεση που λέγεται ελληνικό rock, το "εν λευκώ", το "zorba the freak",το "χωρίς μακιγιάζ", και τέλος τον δίσκο "άντε και καλή τύχη μάγκες".
11. Τζίμης Πανούσης - Disco Tsoutsouni & Κάγκελα παντού (1980)
Μουσικά δηλώνει αυτοδίδακτος και παίζει λίγο απ' όλα. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 σχηματίζει τις Μουσικές Ταξιαρχίες. Η πρώτη τους εμφάνιση σε κοινό έγινε το 1980 στο "Skylab" στην Πλάκα, ενώ η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά είναι ο δίσκος Μουσικές Ταξιαρχίες. Το 1980 πραγματοποιεί την πρώτη του προσωπική δισκογραφική απόπειρα , χωρίς την βοήθεια κάποιας δισκογραφικής εταιρίας .Κυκλοφορεί σε κασέτα το "Disco Tsoutsouni", το οποίο μοιράζεται στους δρόμους των Εξαρχείων από χέρι σε χέρι .Μάλιστα για να
γλυτώσει από την λογοκρισία έχει καμουφλάρει τα κομμάτια του με τίτλους ταινιών .Το αποτέλεσμα είναι το μετέπειτα γνωστό "Ερωτικό" να αναγράφεται ως "Ερωτική Συνωμοσία" και το "Disco Tsoutsouni" ως "Επαφές Τρίτου Τύπου".
Το Disco Tsoutsouni Κυκλοφορησε Σαν "Στενες Επαφες Τριτου Τυπου" Το 1980 Στον Πρωτο Δίσκο "Ο Τζιμακος Και Οι Μουσ.Ταξιαρχιες Του - Disco Tsoutsouni" Και Το 1982 Σαν "Disco Tsotsouni" Στον Δευτερο Δισκο Τους "Μουσικές Ταξιαρχιες"
καγκελα παντου 1986 στον ομονυμο δισκο
12. Κατερίνα Γώγου - Θα ρθεί Καιρός (1981)
Κατερίνα Γώγου ή αλλιώς η οργισμένη ποιήτρια των Εξαρχείων …
Την πείραζε ο Νικόλας Άσιμος. Κι ας ήξερε πως κι η Κατερίνα Κροκανθρώπους αναζητούσε. Αλλά κι εκείνη τον προειδοποιούσε: «Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου, ε;».
«Πρέζες υπάρχουν πολλές, αλλά η ηρωίνη σκοτώνει», της τραγουδούσε ο Παύλος Σιδηρόπουλος και η Κατερίνα έδειχνε να συμφωνεί: «Μιλάω για την ηρωίνη γιατί αποδεκάτισε τα παιδιά»...
Από το γλυκό κοριτσάκι των ελληνικών ταινιών της Φίνος Φιλμς, η Κατερίνα Γώγου μετατρέπεται στην επαναστατική ποιήτρια που αρχίζει να γράφει «για τον εαυτό μου, από αγανάκτηση για το κακό και από αγάπη για τον άνθρωπο και τη ζωή.
Σύχναζε στα Εξάρχεια και τασσόταν υπέρ του αντιεξουσιαστικού χώρου με κάθε τρόπο
Έπειτα από περίπου 53 χρόνια, στις 3 Οκτωβρίου 1993 αποφασίζει να τερματίσει τη ζωή της, λαμβάνοντας υπερβολική δόση χαπιών και αλκοόλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου