Ραδιοφωνικές Αποδράσεις #11 - Power Ballads 2




Guns n’ Roses – “November Rain”
Το πρώτο Metal Hammer  που είχα αγοράσει, σε ηλικία 12 ετών (1992) έγραφε ...
Με διάρκεια 8:57 λεπτά, διπλό κιθαριστικό σόλο και συνοδεία ορχήστρας, ήταν ό,τι πιο επικό και πομπώδες είχαν βγάλει ποτέ οι Guns n’ Roses. Αλλά το μεγαλείο του δεν τέλειωνε εκεί. Η μπάντα αποφάσισε να το κυκλοφορήσει και ως single, παρά την τεράστια διάρκειά του. Και δικαιώθηκε. Το 1992, όταν το “November Rain” βγήκε μόνο του στα δισκάδικα, ανέβηκε στην 2η θέση των charts τον Αύγουστο του 1992 και έγινε το πιο μεγάλο σε διάρκεια τραγούδι που μπήκε ποτέ στο Top 10, ένας τίτλος που τον περιφέρει περήφανο μέχρι σήμερα. 
30 χρόνια μετά την σύλληψή του, είπαμε να θυμηθούμε την ιστορία του, περιμένοντας την πρώτη βροχή του Νοέμβρη.

Queen – “Bohemian Rhapsody”
Τεχνικά δεν είναι power ballad, αφού δεν έχει ρεφρέν, αλλά όλα τα υπόλοιπα στοιχεία, η μείξη διαφόρων ειδών μουσικής, η χρήση ηλεκτρικής κιθάρας και ντραμς, το κρεσέντο στο ρυθμό και την ένταση, ο βαθύς συναισθηματισμός, η θεατρική εκτέλεση, βρίσκονται εδώ στο απώγειό τους.

Bonnie Tyler – “Total Eclipse Of The Heart”
Το 1983 η Ουαλή Bonnie Tyler τραγούδησε ένα επτάλεπτο έπος, μια μικρή όπερα, που αποτελεί την καλύτερη ίσως έκφραση της έννοιας power ballad που βγήκε ποτέ. Πήρε όλη την κληρονομιά της δεκαετίας που μεσολάβησε από το “Dream On” μέχρι τότε, της πρόσθεσε την υπερβολή των ‘80s και μια φοβερή βραχνάδα στη φωνή και έγραψε (ο Jim Steinman δηλαδή) ένα από τα πιο εμπορικά singles όλων των εποχών. 

Alannah Myles - “Black Velvet”
Όπου η power ballad αρχίζει να πατάει στα όρια της country και όπου η ιστορία του τραγουδιού μιλά για τη ζωή του Elvis Presley.

SoundGarden - Black Hole Sun
Το «Black Hole Sun», το οποίο θεωρείται ένα από τα καλύτερα τραγούδια της δεκαετίας του 1990, περιλαμβάνεται στον τέταρτο δίσκο των Soundgarden «Superunknown», που κυκλοφόρησε το 1994
Η σύνθεση μετατοπίζεται μεταξύ της ήσυχης μελωδίας και των κιθαριστικών riffs
Όπως το «Soundgarden», έτσι και το «Black Hole Sun» είναι το όνομα ενός γλυπτού που βρίσκεται στο Volunteer Park του Seattle. Μοιάζει με ένα τεράστιο μαύρο

Whitesnake – “Here I Go Again
Το πρωτοτραγούδησαν το 1982, αλλά προτίμησα την έκδοση του 1987, κυρίως λόγω του βίντεο. Η πρώτη εκδοχή ήταν περισσότερο blues rock, η δεύτερη είναι το κλασικό hard rock των 80s, με την απαιτούμενη παραμόρφωση στην κιθάρα και την απαραίτητη λακ στα μαλλιά.
Kiss – “I Still Love You”
To 1982, στο “Creatures Of The Night”, οι Kiss είχαν γράψει τραγουδάρες σαν το “I Love It Loud”, το “Killer” ή το ομώνυμο. Κι η power ballad που καθόταν προς το τέλος του δίσκου περνούσε κάπως απαρατήρητη. Στα χρόνια που ακολούθησαν, το “I Still Love You” καθιερώθηκε ως ένα από τα πιο σπουδαία τους κομμάτια και, βέβαια, ένα συναυλιακό super hit.

Phil Collins – “In The Air Tonight”
Μένει σε αργούς ρυθμούς και χαμηλή ένταση περισσότερη ώρα απ’ ότι συνηθίζεται σε μια power ballad, αλλά ο Collins είναι πάνω απ’ όλα ντράμερ και ο κάθε ντράμερ που σέβεται τον εαυτό του πρέπει κάποια στιγμή να ρίξει κι ένα ξεσπασματάκι.

Marillion – “Kayleigh”

Ποιος είπε ότι οι σοφιστικέ καλλιτέχνες δεν επιτρέπεται να γράψουν power ballads; Ακόμη και οι neo-progressive Marillion του σπουδαίου Fish φρόντισαν για την συνδρομή τους –κι αυτό εδώ είναι ένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια της λίστας.

Kiss – “I Still Love You”
To 1982,
στο “Creatures Of The Night”, οι Kiss είχαν γράψει τραγουδάρες σαν το “I Love It Loud”, το “Killer” ή το ομώνυμο. Κι η power ballad που καθόταν προς το τέλος του δίσκου περνούσε κάπως απαρατήρητη. Στα χρόνια που ακολούθησαν, το “I Still Love You” καθιερώθηκε ως ένα από τα πιο σπουδαία τους κομμάτια και, βέβαια, ένα συναυλιακό super hit.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου